- GMINA
- >
- Mieszkańcy
- >
- Zasłużony dla Gminy Korfantów
Rok 2012
ks. Edward Figiel urodził się 30 stycznia 1956 roku w Biskowicach. W latach 1963-1971 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Gołuszowicach koło Głubczyc. Po jej ukończeniu podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Głubczycach. W 1974 roku wstąpił do klubu sportowego POLONIA GŁUBCZYCE i w sekcji koszykówki tego klubu był czynnym zawodnikiem ligii wojewódzkiej. Po zdaniu matury w 1975 roku przez rok grał w klubie sportowym ODRA OPOLE w III lidze koszykówki.
W 1976 roku rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie, które ukończył w 1982 roku.16 maja 1982 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze opolskiej z rąk biskupa Alfonsa Nossola.
W sierpniu 1982 roku został skierowany jako wikariusz na parafię do Czarnowąs, a po trzech latach na parafię w Zabrzu-Biskupicach. 27 sierpnia 1988 roku dekretem biskupa objął parafię św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lipowej z kościołem filialnym św. Mateusza w Gryżowie.
W 1999 roku ukończył na Uniwersytecie Opolskim 3 letnie studia uzupełniające i uzyskał tytuł magistra teologii. W latach 1990-2009 z roczną przerwą (w 2007 roku) uczył lekcji religii w szkołach podstawowych w Lipowej i w Gryżowie.
Od objęcia parafii był i jest nadal organizatorem corocznych dożynek parafialnych, licznych pielgrzymek (Licheń, Kraków, Częstochowa) oraz cyklicznych imprez (spotkania młodzieży, opłatek, Dzień Kobiet).
W kościele św. Mateusza w Gryżowie wykonał przy pomocy parafian wiele prac gospodarczych m.in. wymienił posadzki, malowanie elewacji wewnętrznej i zewnętrznej, położenie kostki chodnikowej wokół kościoła, wykonanie kaplicy pogrzebowej, prace na cmentarzu.
Ks. Edward dobrze dba o powierzone mu zabytki. Dzięki skutecznie pozyskanym środkom finansowym w ostatnich latach wykonał całkowity remont organów, renowację i restaurację bocznego ołtarza. Na realizację w 2013 roku oczekuje wniosek dotyczący wymiany dachu. Za pracę duszpasterską w 2007 roku otrzymał jako wyróżnienie tytuł dziekana.
Tytuł Zasłużony dla Gminy Korfantów nadany uchwałą Nr XXIV/172/2012 z dnia 23 lipca 2012 roku.
Akt wręczenia nastąpił podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Korfantowie w dniu 13 sierpnia 2012 roku.
Pan Antoni Nieradka urodził się 4 lutego 1939 roku w miejscowości Humenów. W 1945 roku wraz z rodzicami przyjechał do Kolnowic (pow. prudnicki). W tym też roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej, którą ukończył w 1952 roku. Następnie podjął naukę w zasadniczej Szkole Zawodowej w Nysie, którą ukończył w 1954 roku zdobywając zawód ślusarza.
W 1956 roku rozpoczął pracę jako Kierownik Gromadzkiej Biblioteki Publicznej w Ścinawie Małej. W tym też czasie podjął i ukończył w systemie dla pracujących Technikum Ekonomiczne w Opolu. Następnie od 1962r. podjął pracę w Wojewódzkim Związku Kółek i Organizacji Rolniczych na stanowisku instruktora rachunkowości. W latach 1964-1972 pracował w Zakładzie Urządzeń Przemysłowych w Nysie na stanowisku kierownika planowania wydziałowego. W czasie pracy w ZUP w Nysie ukończył Wyższą Szkołę Inżynieryjną w Opolu. Następnie w latach 1972-1974 pracował w Opolskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych w kierownictwie w Nysie- na stanowisku starszy majster specjalista ds. sprzętu i transportu. W 1974r. otrzymał propozycję pracy w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Ścinawie Nyskiej, gdzie zamieszkiwał. od 1963 roku 16 kwietnia 1974r. podjął pracę w RSP w Ścinawie Nyskiej na stanowisku ds. mechanizacji. W lutym 1975r. wybrano go na prezesa RSP. Na tym stanowisku pracował do 1990 roku. Następnie przez kolejne dwa lata pracował w Spółdzielni Producentów Rolnych i Usług przy Wojewódzkim Związku RSP w Opolu jako starszy specjalista ds. produkcji roślinnej. W latach 1992-1994 pracował w Przedsiębiorstwie Produkcji Handlu i Usług ,,INTERROL” Sp. z o.o. w Sośnie na stanowisku organizatora sprzedaży usług i skupu w Korfantowie. W 1994 roku po uzyskaniu 40 letniego stażu pracy zawodowej przeszedł na emeryturę.
Na terenie naszej gminy mieszka od blisko 50 lat. Był inicjatorem podjęcia szeregu działań społeczno-gospodarczych m.in. umocnienie skarpy przy kościele w Ścinawie Nyskiej, remont i budowa domu Kultury w Ścinawie Nyskiej, budowa drogi do Węży.
Odznaczony m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem Zasłużony Pracownik Rolnictwa, medalem Zasłużony Opolszczyźnie.
Żona Helena, 2 dzieci, 4 wnuków.
Tytuł nadany uchwałą Nr XXIV/173/2012 z dnia 23 lipca 2012 roku.
Akt wręczenia nastąpił podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Korfantowie w dniu 13 sierpnia 2012 roku.
Theophil Przybilla urodził się 25 maja 1939 roku w Przechodzie.
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Przechodzie w latach 1946-1952. Następnie podjął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Nysie, którą ukończył w 1954 roku, uzyskując zawód ślusarza.
Pierwszą pracę podjął zaraz po skończeniu szkoły w Fabryce Samochodów Dostawczych w Nysie gdzie ukończył kursy zawodowe i w 1962 roku uzyskał dyplom mistrza ślusarza. W latach 1962-1964 odbył zasadniczą służbę wojskową. Służbę tę pełnił jako ratownik w służbach lotniczych marynarki wojennej. W 1967 roku zawarł związek małżeński. W Fabryce Samochodów Dostawczych pracował do 1974 roku. Następnie podjął pracę w Łambinowickiej Fabryce Maszyn CELPA, gdzie pracował jako ślusarz do 1996 roku.
Będąc już na emeryturze w latach 1997-2009 prowadził działalność gospodarczą branży kowalstwo-artystyczne.
Do Ochotniczej Straży Pożarnej w Przechodzie wstąpił w 1953 roku. Przez wiele lat był członkiem zarządu, prezesem, a w ostatnich dwóch kadencjach pełnił funkcję Skarbnika OSP. Jako prezes jednostki OSP był ogromnie zaangażowany w budowę remizy OSP. Na tej budowie podobnie jak inni członkowie OSP, społecznie przepracował wiele godzin.
Remizę wybudowano i oddano do użytku w 1979 roku.
Był jednym z głównych pomysłodawców i organizatorów współpracy z miastem Herzogenrath w Niemczech. Współpraca ta rozpoczęła się od ciekawej historii tj. rozmowy z obywatelem Niemiec Panem Andreasem, który przyjechał zobaczyć rodzinną miejscowość swojego ojca. Okazało się, że Pan Theophil wspólnie z ojcem Pana Andreasa chodził do tej samej klasy i obaj siedzieli w jednej ławce. To przesądziło o tym, że zapadła decyzja o współpracy OSP Przechód z OSP Herzogentrath.
Pan Theophil przez wiele lat był aktywnym współorganizatorem obozów młodzieży organizowanych w Przechodzie i w Herzogentrath., jak też zawodów w strażackiej piłce wodno-prądowej WASSERBALL.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa.
Żona Maria, 2 dzieci, 5 wnuków.
Tytuł Zasłużony dla Gminy Korfantów nadany uchwałą Nr XXIV/174/2012 z dnia 23 lipca 2012 roku.
Akt wręczenia nastąpił podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Korfantowie w dniu 13 sierpnia 2012 roku.
Pan Kazimierz Strzelczyk urodził się 28 lutego 1925 roku w Chodzieży.
Szkołę Podstawową ukończył w Katowicach w 1938 roku. W okresie wojennym pracował jako robotnik budowlany w Łabędach. Dopiero po wojnie podjął i ukończył naukę w szkole średniej-Technikum Ekonomicznym w Opolu. W latach 1949-1960 był dyrektorem Fabryki Porcelitu Stołowego w Tułowicach. W 1960 roku trafił do Niemodlińskich Zakładów Przemysłu Terenowego w Korfantowie obejmując stanowisko dyrektora. W tym czasie sytuacja zakładów, które tworzyły: fabryka obuwia i fabryka mebli była bardzo zła. Brakowało dobrych kontraktów, tzw. park maszynowy był mocno przestarzały, nie było środków na wypłaty dla pracowników. Nowy dyrektor zaczął wprowadzać nie wymagające nakładów finansowych stopniowe usprawnienia. Zakład obuwia ,,stanął na nogi” dopiero po wdrożeniu do produkcji nowego typu obuwia dziecięcego i obuwia sandałowego.
W tym czasie także fabryka mebli czekała na lepsze dni. Dopiero wizyta Pana Dyrektora Strzelczyka w Warszawie zaowocowała nową pozycją dla zakładu. Fabryka mebli otrzymała propozycję budowy mebli kuchennych i z niej skorzystała.
Dzięki takiej zmianie profilu produkcji zakład dobrze funkcjonował jeszcze przez wiele lat . Kuchenne kredensy do dziś można spotkać w niejednym domu.
Pomimo tego, że w tamtym czasie tzw. zakłady przemysłu terenowego miały dużo gorsze warunki funkcjonowania i zawierano z nimi gorsze kontrakty niż z zakładami przemysłu kluczowego, to oba zakłady dobrze funkcjonowały. Szczególnie dobrze funkcjonowała fabryka obuwia. Przyczyniła się do tego rozbudowa zakładu oraz wprowadzenie nowych wzorów obuwia do produkcji. Sztandarowe pod koniec lat 70-tych i na początku 80-tych ,,kloksy” i ,,welury” w znaczny sposób poprawiły kondycję zakładu. Obuwie było eksportowane do Francji, Belgii, Holandii oraz do Australii. Znaczącym asortymentem była produkcja eksportowanych głównie na rynek radziecki butów typu ,,pionierki”. W zakładzie w szczytowym okresie pracowało 820 osób, a w ciągu jednego dnia zakład opuszczało 2.800 par obuwia.
Znaczący wkład Pana Kazimierza był wniesiony w budowę budynku nowej szkoły podstawowej. Budynek w którym mieściła się stara szkoła (później przez wiele lat przedszkole) był w bardzo złym stanie technicznym. Ówczesne władze powiatowe i wojewódzkie zadecydowały, że w Korfantowie nie będzie budowana nowa szkoła, a wszystkie dzieci będą uczęszczały do wybudowanej szkoły w Tułowicach. Dopiero po wielu trudnych rozmowach i wykorzystaniu wszystkich argumentów udało się Panu Kazimierzowi przekonać ówczesnych decydentów o potrzebie wprowadzenia do planu, a później do realizacji tej jakże ważnej inwestycji. Dzięki jego skutecznym zabiegom w 1970 roku oddano do użytku nową szkołę, która służy nam do dziś.
W fabryce obuwia w Korfantowie, która po wielu zmianach organizacyjnych nosiła wówczas nazwę Śląskie Zakłady Przemysłu Skórzanego ,,OTMĘT” w Korfantowie Pan Kazimierz pracował do 1982 roku i w tym roku przeszedł na emeryturę.
W okresie pracy zawodowej Pan Kazimierz pełnił funkcje:
-radnego Powiatowej Rady Narodowej 1973-1977;
-radnego Gminnej Rady Narodowej 1984-1988.
Za działalność zawodową i społeczną wyróżniony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą odznaką Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Medalem Zasłużonemu Opolszczyźnie.
7 września 2012 roku wspólnie z żoną Marią będzie świętował jubileusz 65 rocznicy zawarcia małżeństwa. 2 dzieci, 4 wnuków, 2 prawnuków.
Tytuł Zasłużony dla Gminy Korfantów nadany uchwałą Nr XXIV/175/2012 z dnia 23 lipca 2012 roku.
Akt wręczenia nastąpił podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Korfantowie w dniu 13 sierpnia 2012 roku na ręce żony Zasłużonego.
Zmarł 19.10.2012r.
Pan Tadeusz Wróblewski urodził się 15 listopada 1920 roku w miejscowości Glinna.
Pan Porucznik Tadeusz Wróblewski szkołę podstawową ukończył we Lwowie w 1934 roku. Następnie podjął naukę w Szkole Technicznej na Wydziale Ślusarsko-Maszynowym. Egzamin maturalny zdał w 1938 roku. W 1939 roku został powołany do odbycia służby wojskowej. Wcielony został do artylerii górskiej, która wchodziła w skład Armii Karpaty. Po zajęciu Lwowa przez wojska radzieckie udało mu się uniknąć aresztowania i podjął pracę w warsztatach taboru kolejowego we Lwowie, jako fachowiec przy armaturze kolejowej. W warsztatach, które następnie przeszły w ręce wojsk niemieckich , zatrudnionych było 12000 pracowników i przygotowane one były do jednoczesnej naprawy aż 24 lokomotyw, pracował do 1944 roku. Następnie aresztowany przez żołnierzy radzieckich na skutek szczęśliwego zbiegu okoliczności trafił do oddziałów I Armii Wojska Polskiego. Został żołnierzem I dywizji artylerii przeciwlotniczej. Brał m.in. czynny udział w walkach o Warszawę, Piłę, Kołobrzeg, w wojsku na Śląsku w rejonie Chrzanowa.
Do Ścinawy Małej przybył w listopadzie 1947 roku. Podjął pracę w Gminie Śmicz, a później w Gminie Ścinawa Mała jako pracownik administracyjny ds. wojskowych. Następnie w ramach własnej działalności zajmował się produkcją mat słomianych wykorzystywanych w budownictwie i prowadził własne gospodarstwo rolne. W 1976 przeszedł na emeryturę .
Przez wiele lat był aktywnym członkiem Zarządu Wojewódzkiego Związku Kombatantów.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, medalami za Warszawę, za Odrę, Nysę, Bałtyk, Brązowym Medalem Zasłużony na Polu Chwały i wieloma innymi.
Tytuł Zasłużony dla Gminy Korfantów nadany uchwałą Nr XXIV/176/2012 z dnia 23 lipca 2012 roku.
Akt wręczenia nastąpił podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Korfantowie w dniu 13 sierpnia 2012 roku.
Zmarł 21.10.2013r.
