Rok 2021 - "Zasłużony dla Gminy Korfantów"
Bernard Byczkowski (03.11.1954 – 30.04.2021) mąż, ojciec, teść, dziadek, był aktywnym mieszkańcem Puszyny. Swój entuzjazm i zaangażowanie z powodzeniem wykorzystywał w działalności społecznej na rzecz lokalnego środowiska. Jako sołtys Puszyny (2007-2011), a później radny Rady Miejskiej w Korfantowie (2014-2021), angażował się w wiele projektów służących poprawie życia i estetyki miejscowości. Za swój nadrzędny cel uważał rozwój lokalnej społeczności i idee integracji społecznej. Dzięki jego determinacji możliwe stało się zrealizowanie wielu projektów i inicjatyw, a jego postawa w głównej mierze motywowała innych mieszkańców do zaangażowania się w prace społeczne, to właśnie dzięki tym wspólnym wysiłkom Puszyna dziś stała się miejscowością znaną z pielęgnowania i kultywowania tradycji. Jego wielką pasją była muzyka, z powodzeniem grał i śpiewał w zespole ,,Przyjaciele”, często angażując się także w działalność charytatywną. Społecznik.
Praca zawodowa:
Od lipca 1974 roku Pan Bernard Byczkowski pracował w zakładach obuwia w Korfantowie, następnie w magazynach Mody Polskiej w Białej, a kolejno od 1994 roku w zakładzie produkującym do uzyskania świadczenia przedemerytalnego w spółce meble Wojtpol w Korfantowie
Trójka dzieci, 4 wnucząt.
Pełnione funkcje:
2007- 2011 sołtys Puszyny
2014-2018 – radny VII kadencji Rady Miejskiej w Korfantowie
2018- 2021 – radny VIII kadencji Rady Miejskiej w Korfantowie
do 2021 roku - Sekretarz Zarządu Stowarzyszenia Zwykłego Pamięć o Kresach w Korfantowie
Uchwałą Nr XXX/300/2021 z dnia 26 maja 2021 roku Rada Miejska w Korfantowie nadała pośmiertnie Panu Bernardowi Byczkowskiemu tytuł ,,Zasłużony dla Gminy Korfantów”.
Zbigniew Herman urodził się 3 sierpnia 1964 roku, od dziecięcych lat interesował się muzyką, już jako mały chłopiec grywał na wielu instrumentach. Sympatia do muzyki towarzyszyła mu przez całą drogę życia. Dlatego też uczęszczał do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Opolu, a po powołaniu do wojska szybko odnalazł swoje miejsce w wojskowej orkiestrze dętej. Od wczesnej młodości grywał również w różnych zespołach i formacjach muzycznych. Do najbardziej znanych należą: zespół NIE CI SAMI oraz ANA-BAND, który tworzył wraz z najmłodszą córką Anną. Ich muzyka uświetniała nie jeden wyjątkowy wieczór, festyn czy weselne przyjęcie. Od 2015 roku pracował w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury, Sportu i Rekreacji w Korfantowie. Jako Instruktor muzyki dawał indywidualne lekcje gry na instrumentach, był także instruktorem muzycznym lokalnych zespołów wokalnych, a także jednym z trzech filarów grupy muzycznej PRZYJACIELE. Niejednokrotnie zajmował się nagłośnieniem i oprawą muzyczną różnorodnych wydarzeń organizowanych przez Dom Kultury, szkoły podstawowe czy ogrody działkowe z Korfantowa, a również na prośbę mieszkańców miejscowości ościennych. Od wielu lat swoją postawą wspierał działania parafialne. Aktywnie uczestniczył w życiu parafii pw. Trójcy Świętej w Korfantowie nie tylko jako organista oraz członek Rady Parafialnej, ale także jako człowiek oddany Bogu. Od ponad 20 lat pełnił także funkcję Sołtysa wsi Rączka. Losy tej miejscowości oraz jej mieszkańców były dla niego bardzo ważne. Dzięki jego staraniom miejscowe zabytki piękniały otrzymując drugie „życie”, a sala wiejska stała się jedną z najpiękniejszych w gminie Korfantów.
W wszystkich działaniach wspierała go rodzina, żona Emilia do której zwracał się ,,Droga Elu” lub ,,Moja Ela” oraz dzieci: Justyna, Ewa, Andrzej i Anna, którzy byli najważniejszą treścią jego życia.
Był człowiekiem wesołym, ale spokojnego usposobienia, pełnym skromności i pokory. Dobroć i szlachetność jego serca przejawiała się w zwykłych uczynkach, bezinteresownej pomocy i kontaktach międzyludzkich.
Odchodząc pozostawił po sobie wiele wspomnień i dowodów swojego aktywnego życia, ale także uczucie ogromnego żalu po stracie człowieka nietuzinkowego, który potrafił dzielić się z innymi swoim zamiłowaniem do muzyki.
Zmarł 24 listopada 2020 roku.
Rada Miejska w Korfantowie uchwałą nr XXX/299/2021 przyznała jemu pośmiertnie tytuł ,,Zasłużony dla Gminy Korfantów.
Zbigniew Marcinkiewicz ur. 14 kwietnia 1949 roku w Korfantowie.
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Korfantowie. Jako uczeń szkoły wielokrotnie był reprezentantem szkoły w czwórboju lekkoatletycznym, w sztafecie 4x60 m. Był najlepszym lekkoatletą w powiecie i czołowym na Opolszczyźnie. Był także najlepszym snajperem w szkolnej drużynie piłki ręcznej.
Po ukończeniu 7 letniej Szkoły Podstawowej w Korfantowie podjął naukę w 5 letnim Technikum Mechanicznym w Opolu. Świadectwo maturalne otrzymał w roku 1968 jako technik mechanik o specjalności – budowa maszyn. W szkole średniej był czołowym lekkoatletą i reprezentantem drużyny koszykówki.
Po maturze podjął pracę w łambinowickiej Celpie w charakterze technologa maszyn i urządzeń papierniczych, gdzie zatrudniony był do roku 1973 roku (z przerwą na zasadniczą służbę wojskową 1969-71). W latach 1973-74 przez 1,5 roku był zatrudniony w Zakładzie Naprawczym Spółdzielni Kółek Rolniczych w Korfantowie w charakterze kierownika zakładu. Od września 1974 r. do grudnia 1994 r. pracował w dziale Głównego Mechanika Zakładu Obuwia „Otmęt” w Korfantowie, a następnie jako zakładowy inspektor BHP. W latach 1995-98 był częściowo bezrobotny. W okresie tym prowadził różne prace w tym m.in. kierował brygadą realizującą budowę wodociągu w Rynarcicach, nadzorował budowę trybun stadionu miejskiego w Korfantowie.
Zdobyte w 1974 roku uprawnienia instruktora muzyki II stopnia pozwoliły mu na podjęcie pracy w Gminnym Ośrodku Kultury Sportu i Rekreacji w Łambinowicach na stanowisku instruktora muzyki (1998-2014).
Od najmłodszych lat pana Zbigniew interesował się muzyką. W wieku 6 lat nauczył się grać na harmonijce ustnej. W szkole podstawowej opanował grę na akordeonie i był członkiem dziecięcego zespołu akordeonistów. Na fali beatlesowskiej euforii w latach 60-tych nauczył się gry na gitarze akustycznej i elektrycznej. Będąc uczniem średniej szkoły, jesienią 1967 roku założył big-beatową formację przy Zakładowym Klubie łambinowickiej Celpy. Zespół występował pod nazwą Nie Ci Sami i chociaż jego skład osobowy się zmieniał to dotrwał do jesieni 2009 roku. Znany wszystkim zespół przygrywał podczas różnych wydarzeń w tym kulturalnych na obszarze południa i zachodniej Polski od Nowego Sącza po Wrocław i Legnicę. Grał także w różnych składach osobowych w Czechach, Niemczech, na Litwie i Łotwie. Zespół wielokrotnie dawał oprawę muzyczną w uroczystościach religijnych w Korfantowie, na Szwedzkiej Górce, obu Przydrożach i Rzymkowicach. Pan Zbigniew często był konferansjerem lokalnych imprez kulturalnych, koncertów muzycznych, imprez plenerowych, festynów, dożynek i festiwali.
Liczne zainteresowania wokalno-muzyczne Pana Zbigniewa sprawiły, że podjął się prowadzenia zespołów wokalnych seniorów. W ramach pracy zawodowej w latach 2000-2015 prowadził łambinowickie Słońce w Kapeluszu oraz Fantazję z Bielic (2008-2012). W latach 2001-2005 społecznie prowadził zajęcia z Echem Korfantowa. Ze Słońcem w Kapeluszu występował na terenie całego kraju i za granicą.
Jednak do najważniejszej działalność w ramach pracy zawodowej i społecznej Pan Zbigniew zalicza pracę ze studiem piosenki dla dzieci i młodzieży, które prowadził w Łambinowicach, w tym na filiach w Bielicach, Jasienicy Dolnej, Piątkowicach oraz w Korfantowie (2005-2014 - społecznie). Będąc na emeryturze przez 6 lat prowadził studio piosenki w korfantowskim domu kultury. Jego podopieczni z powodzeniem rywalizowali na krajowych scenach, także w międzynarodowej obsadzie. Tylko w ostatnich latach przez korfantowskie studio przewinęło się ponad 30 solistek i solistów. Szerzej o działalności, współpracy i sukcesach studia piosenki można zapoznać się w leksykonie „Spotkałem prawdziwych artystów” wydanym przez Fundację EDA ART w Bydgoszczy. W 2012 roku Radio Opole nagrało płytkę z kolędami z udziałem jego podopiecznych ze studia piosenki - grupy korfantowskiej.
Pan Zbigniew działał także w Związku Harcerstwa Polskiego do którego wstąpił już w wieku 8 lat. Letnie obozy stałe w Korfantowie, Pokrzywnej, Polanicy Zdroju, Ustroniu i Szymocicach ukształtowały jego postawę w zakresie zamiłowania do muzyki i co ważne - postawy społecznej. Po przerwie spowodowanej nauką w szkole średniej wrócił do ZHP jako drużynowy, instruktor zespołów wokalnych oraz w końcu z-ca komendanta obozów stałych w Machlinach k. Czaplinka i międzynarodowego w Orzechowie k. Ustki. W tatach 80 ub. wieku kierował zespołami harcerskimi i solistami biorąc udział w wielu festiwalach. Był także wielokrotnie powoływany do prac w charakterze jurora harcerskich, a także szkolnych festiwali w Nysie, Paczkowie, Tułowicach, Niemodlinie, Opolu, Łambinowicach i na miejscu. Działalność harcerską zakończył w stopniu podharcmistrza.
Od 1998 r. był korespondentem lokalnego tygodnika Nowiny Nyskie, a od 1999 r. dziennika Nowa Trybuna Opolska. Specjalizował się w redagowaniu tekstów o tematyce sportowej, także krajowej oraz kultury regionalnej. Pisał także o codzienności i ciekawych ludziach. Jako korespondent tych gazet współpracował z NTO ponad dekadę, natomiast z Nowinami jeszcze dłużej. Współpracował także z tygodnikami Nysa 24 i z korfantowskim Gońcem.
Od 2005 roku jest aktywnym członkiem stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, którego główną misją jest łączność, współpraca i pomoc Polakom mieszkającym za granicą. W latach 2008-2012 był członkiem zarządu oddziału w Opolu. W latach 2008- 2009 prowadził warsztaty wokalne dla dzieci i młodzieży z polskich rodzin w Oszmianie na Białorusi. Na corocznych spotkaniach opłatkowych członków stowarzyszenia kolędowały wszystkie trzy prowadzone przez niego zespoły seniorskie. Ponadto aktywnie uczestniczy w pielęgnowaniu historii Polaków zamieszkałych na Kresach II Rzeczpospolitej jako członek Stowarzyszenia Zwykłego Pamięć o Kresach w Korfantowie.
Wyniesione z dzieciństwa zamiłowania do sportu sprawiły, że sportem zajmował się także w dorosłym życiu. Wielokrotnie był spikerem sportowym na stadionie i w hali sportowej, relacjonował duże wydarzenia sportowe: biegi przełajowe, piłkę nożną, siatkówkę, zawody szkolne na różnych szczeblach od gminnych po ogólnopolskie.
Za działalność w obszarze kultury w 2004 roku uzyskał nagrodę Marszałka Województwa Opolskiego „Zasłużony Animator Kultury Opolszczyzny” oraz wyróżnienie w 2008 r. za działalność w tym zakresie.
Żona Irena, 2 synów.
Ireneusz Misztal – urodził się 08 maja 1962 r.
Jest absolwentem Szkoły Podstawowej w Korfantowie, którą ukończył w 1977 roku oraz Liceum Ogólnokształcącego Carolinum w Nysie, które ukończył w 1981 r.
W latach 1981-1986 studiował Filologię Słowiańską na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.
W trakcie studiów tj. w 1983 roku rozpoczął pracę w Szkole Podstawowej w Korfantowie i z zawodem nauczyciela związany jest do dziś.
W trakcie pracy zawodowej stale podnosił kwalifikacje i ukończył.
- w roku 1995 r. na Uniwersytecie Opolskim studia podyplomowe na kierunku Filologii Polskiej;
- w 1999 r. w Wyższej Szkole Humanistycznej w Kaliszu studia podyplomowe na kierunku Zarządzanie Oświatą;
- w 2001 r. w Wyższej Szkole Humanistycznej w Kaliszu studia podyplomowe na kierunku Nadzór Pedagogiczny.
W zawodzie nauczycielskim przeszedł wszystkie stopnie awansu zawodowego. Pełnił też różne funkcje. W Szkole Podstawowej w Korfantowie w latach 1983-1999 pracował jako nauczyciel. W latach 1999-2002 pełnił funkcję dyrektora Gimnazjum w Korfantowie. Następnie w latach 2002-2009 pracował jako zastępca dyrektora Zespół Szkół w Korfantowie.
Od 2009 r. pracował jako nauczyciel Gimnazjum w Korfantowie, a obecnie Szkoły Podstawowej nr 2 w Korfantowie.
Za wielkie zaangażowanie w sprawy uczniów i szkoły był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany w tym m.in.:
- licznymi nagrodami dyrektora szkoły (1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1998, 2003, 2004, 2005, 2006, 2010, 2012, 2015, 2016, 2017, 2018, 2020);
- nagrodami Burmistrza Korfantowa (1996, 2001,2019);
- nagrodami Opolskiego Kuratora Oświaty (1989, 2008).
Za działalność edukacyjną odznaczony Brązowym Krzyż Zasługi (1997).
Liczne zainteresowania miały duży wpływ na jego rozwój osobisty i zawodowy. Pan Ireneusz Misztal wielokrotnie prowadził uczniów w konkursach szkolnych różnych szczebli. Jego podopieczni byli finalistami wojewódzkich konkursów polonistycznych. Prowadzone przez niego szkolne zespoły wokalne zdobywały nagrody i wyróżnienia m.in. na ogólnopolskich festiwalach w Kielcach, Siedlcach i Kwidzynie. Zawsze chętnie organizował spotkania literackie, prowadził i realizował szkolne uroczystości, akademie i wieczornice tematyczne. Chętnie pisał słowa i tworzył muzykę piosenek, niektóre z nich zostały opublikowane w śpiewnikach piosenek dziecięcych, harcerskich lub turystycznych.
Mieszkańcom gminy dał się poznać także jako aktywny i wieloletni instruktor (od 17. roku życia) Związku Harcerstwa Polskiego w szeregach którego osiągnął m.in. stopień podharcmistrza. W tym czasie przez wiele lat społecznie organizował dla dzieci i młodzieży (cieszące się olbrzymią popularnością) liczne biwaki, obozy i zimowiska.
Był współzałożycielem i przez wiele lat prowadzącym Harcerskiego Zespołu Wokalnego "MIKROBY" z którym osiągał liczne sukcesy na organizowanych przeglądach i festiwalach.
Był także współpomysłodawcą i współorganizatorem Festiwalu Piosenki Dziecięcej w Korfantowie oraz „Majowych Spotkań z Poezją".
Stanisław Szkolny urodził się 31 maja 1955 r. w Korfantowie.
W latach 1962-1970 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Korfantowie. W 1965 r. wstąpił do młodzieżowego ogniska muzycznego w którym rozwijał naukę gry na akordeonie. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Otmuchowie i Liceum Ogólnokształcącym w Białej Prudnickiej.
Po zdaniu egzaminu dojrzałości w 1974 roku podjął pracę w Fabryce Obuwia w Korfantowie jako pracownik działu kadr.
W latach 1975-1977r. był słuchaczem Medycznego Studium Zawodowego na Wydziale Fizjoterapii w Opolu.
Po uzyskaniu zawodu technika fizjoterapii podjął w 1977r. pracę w Wojewódzkim Sanatorium Rehabilitacyjno-Ortopedycznym w Korfantowie. Następnie od 1979 r. do 1983 r. jako technik rehabilitacji pracował w Zakładzie Przyrodoleczniczym ZOZ w Raciborzu oraz Spółdzielni Inwalidów "Raciborzanka" w Raciborzu.
Ponieważ stale rozwijał zamiłowania artystyczno-muzyczne w 1983 r. powrócił do Korfantowa by objąć funkcję Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Korfantowie.
To właśnie pasja i wieloletnie zainteresowania muzyczne przesądziły o jego dalszej pracy zawodowej. Jako młody akordeonista, keyboardzista, aranżer i wokalista aktywnie działał na rynku lokalnych twórców kultury. Od 1970 do 1972 r. był członkiem zespołu muzycznego przy LO Otmuchów, a w latach 1972-1974 członkiem zespołu muzycznego przy LO Biała.
W latach 1974-1977 był członkiem zespołu muzycznego "Litoral" przy Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej we Włostowie. W latach 1984-1995 był członkiem zespołu muzycznego „Nie Ci Sami" przy Domu Kultury w Korfantowie.
Od 1984 r. do 2002 r. był organistą w Urzędzie Stanu Cywilnego w Korfantowie.
Pracował także dorywczo jako nauczyciel muzyki w Szkole Podstawowej w Bielicach oraz w Szkolne Podstawowej w Rzymkowicach;
Od 2013 r. do chwili obecnej jest członkiem lokalnego zespołu muzycznego „Przyjaciele".
Jako Dyrektor MGOKSiR w Korfantowie dał się poznać jako osoba aktywna i pełna pomysłów. Ukończył w 1987 r. przy Wojewódzkim Domu Kultury w Opolu szkolenie zawodowe dla instruktorów kultury pt. „Artystyczny Ruch Amatorski” oraz w 2011 r. Studium Prawa Europejskiego w Warszawie uzyskując tytuł Menedżer Kultury.
Aktywność zawodowa szła u niego zawsze w parze z licznymi projektami w których uczestniczył. Był pomysłodawcą powołania Gminnej Grupy Twórczości Artystycznej w Korfantowie oraz utworzenia Klubu Seniora przy Domu Kultury w Korfantowie. Był (wspólnie z Panem Ireneuszem Misztalem) współtwórcą od 1985 r. Wojewódzkiego Dziecięcego Festiwalu Piosenki oraz także od 1985 r. współorganizatorem wyścigu kolarskiego po Ziemi Korfantowskiej - "Memoriał Erwina Chmiela. Od 1988 r. był członkiem zespołu do spraw przywrócenia dla Korfantowa praw miejskich.
Uczestniczył w kulturalnym i społecznym życiu wszystkich gminnych organizacji i instytucji. Organizował m.in. „Dni Korfantowa”, „Wasserbal”, „Noc Świętojańską”, spotkania miast partnerskich, dożynki gminne i liczne festyny. Nagłaśniał większość gminnych imprez i uroczystości, również kościelnych.
Odznaczony w 2014 r. przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Medalem za Długoletnią Służbę a także brązową (w 1999r.) i złotą (w 2004 r.) odznaką ZA ZASŁUGI dla KOLARSTWA POLSKIEGO, srebrną (w 2000 r.) i złotą (w 2018 r.) odznaką ZASŁUŻONEGO DZIAŁKOWCA oraz złotą odznaką ZA ZASŁUGI dla ROD (w 2019 r.)
Od 20 lipca 2020r. przebywa na emeryturze.
Żona Wacława, 4 dzieci.