Rok 2014 - "Zasłużony dla Gminy Korfantów"
Dorota Spyra ur. 1968 roku w Niemodlinie. Jest mieszkanką Rzymkowic od 1990 roku.
Do szkoły podstawowej uczęszczała w Sowinie i w Łambinowicach. Następnie podjęła naukę w Technikum Ekonomicznym w Nysie, które ukończyła w 1987 roku. Po ukończeniu szkoły średniej podjęła pracę zawodową w Opolskich Fabrykach Mebli w Zakładzie Nr 6 w Korfantowie. W zakładzie tym pracowała do 1996 roku. Od 1997 roku do chwili obecnej prowadzi gospodarstwo domowe.
W latach 1998-2004 była aktywną członkinią Rady Rodziców przy Szkole Podstawowej w Rzymkowicach. Na rzecz szkoły wspólnie z innymi rodzicami wykonała wiele prac społecznych uczestnicząc w organizowaniu wielu imprez szkolnych (festynów rodzinnych, mikołajek, zabaw karnawałowych itp.).
Od 2003 roku pełni funkcję sołtysa wsi Rzymkowice. Jako sołtys dała się poznać jako bardzo dobra organizatorka i gospodyni sołectwa. Pani Dorota angażuje się we wszystkie sprawy wsi. Dobrze współpracuje z mieszkańcami i organizacjami wiejskimi. Za jej namową sołectwo wstąpiło w 2007 roku do programu Odnowa wsi. Dzięki temu i dzięki zaangażowaniu mieszkańców w miejscowości udało się zrealizować wiele ciekawych inicjatyw. Do najważniejszych można zaliczyć zagospodarowanie terenu przy świetlicy wiejskiej z budową altany grillowej, zagospodarowanie terenu przy przystanku autobusowym, uporządkowanie i zagospodarowanie terenu wokół budynku przedszkola (przygotowanie terenu pod plac zabaw, rozbiórka obiektów, ogrodzenie terenu). W ramach tych działań wieś uzyskała także wsparcie środkami zewnętrznymi w ramach programu „Odnowa wsi w powiecie nyskim”. Wnioski pisane przez Panią Dorotę prawie każdego roku uzyskują dofinansowanie.
Pani sołtys od objęcia funkcji podejmowała i nadal podejmuje szereg inicjatyw integracyjnych. Do najważniejszych stałych imprez kulturalnych współorganizowanych przez Panią sołtys zaliczyć należy udział w przygotowaniu wieńca lub korony dożynkowej wraz z organizowaniem uroczystości dożynkowych, Dzień Kobiet, Dzień Dziecka.
Posiada liczne podziękowania za zaangażowanie w pracę społeczną na rzecz swojego środowiska. W 2014 roku Pani Dorota została nagrodzona wyróżnieniem Najpilniejszy sołtys.
Mąż Krystian, 2 synów.
Stanisław Bednarczyk ur. w 1947 roku w Ścinawie Nyskiej. Obecnie mieszkaniec Węży.
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Ścinawie Nyskiej , którą ukończył w 1962 roku.
Po ukończeniu szkoły podstawowej ze względu na sytuację rodzinną nie kontynuował nauki i pomagał ojcu w prowadzeniu gospodarstwa rolnego.
W latach 1964-1966 odbył zasadniczą służbę wojskową w trakcie której podniósł swoje kwalifikacje zawodowe zdobywając uprawnienia do prowadzenia pojazdów ciężarowych. Po odbyciu służby wojskowej powrócił do rodzinnej Ścinawy Nyskiej podejmując pracę w Miejskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych w Nysie. W 1968 roku zawarł związek małżeński i zamieszkał w Węży. W tym też roku wstąpił do Ochotniczej Straży Pożarnej. Brał czynny udział w tworzeniu OSP w jej obecnym układzie organizacyjnym pełniąc funkcję na początku kierowcy-mechanika, a później członka władz tj. komisji rewizyjnej i naczelnika OSP, którą sprawuje do dziś.
W latach 1968 – 1971 pracował w Fabryce Samochodów Dostawczych w Nysie jako monter-mechanik. W latach 1972 – 1980 pracował jako kierowca w Oddziale Państwowej Komunikacji Samochodowej w Nysie. Następnie od 1980 roku do 1990 roku także jako kierowca pracował w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Ścinawie Nyskiej. Następnie od 1990 roku do 2004 roku prowadził 15 hektarowe indywidualne gospodarstwo rolne.
W 2004 roku przeszedł na rolniczą rentę strukturalną.
W latach 1984 – 1988 był bardzo aktywnym członkiem Rady Sołeckiej Sołectwa Węża. W tym czasie dzięki m.in. jego bardzo dużemu zaangażowaniu zbudowano w czynie społecznym przy znaczącym udziale mieszkańców chodnik przez całą wieś wraz z odcinkiem drogi i systemem kanalizacji deszczowej, pawilon sportowy i świetlicę wiejską.
Pan Stanisław od wielu lat czynnie współorganizował, i czyni to nadal, dożynki wiejskie i parafialne, festyny wiejskie i rodzinne, szkolenia członków młodzieżowych drużyn pożarniczych.
Na jego bezinteresowną pomoc mogą liczyć wszyscy i w każdej sytuacji. Jego postawa i zaangażowanie w sprawy sołectwa stanowią przykład godny naśladowania.
Posiada liczne podziękowania za zaangażowanie w pracę społeczną na rzecz swojego środowiska.
Żona Irena, 2 dzieci, 3 wnuków.
Tadeusz Kolonko ur. w 1940 roku w Kocierzy koło Żywca, obecnie długoletni mieszkaniec Jegielnicy.
W 1946 roku wraz z rodzicami Pan Tadeusz osiedla się we Włodarach.
Do szkoły podstawowej uczęszczał we Włodarach. Po ukończeniu szkoły w 1955 roku przez 2 kolejne lata pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Następnie podjął pracę i edukację w Zakładzie Malarskim w Nysie i uzyskał w 1960 roku zawód malarza.
W latach 1961-1963 odbył (głównie w Szczecinie) zasadniczą służbę wojskową. Po odbyciu służby ponownie podjął pracę jako malarz w Zakładzie Malarskim w Nysie. Pracował w nim do 1980 roku.
W latach 1960 – 1966 był czynnym piłkarzem klubu sportowego LZS Włodary.
W 1966 roku po zawarciu związku małżeńskiego zamieszkał w Jegielnicy.
Od 1981 roku do 1987 roku jako malarz pracował w Wojewódzkiej Spółdzielni Spożywczej WSS Społem w Nysie. Od 1987 roku do 2000 roku także na stanowisku malarza pracował w Zakładzie Remontowo Budowlanym przy Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Ścinawie Nyskiej.
Od 2000 roku przebywa na emeryturze.
W 2003 roku wybrany został na sołtysa sołectwa Jegielnica i funkcję tą sprawuje do dziś.
Pan Tadeusz jest bardzo zaangażowany w życie swojej miejscowości i niejednokrotnie dał się poznać jako dobry organizator i społecznik. Dzięki jego inicjatywie i osobistemu zaangażowaniu na nowo odżyła świetlica wiejska, jak i całe sołectwo.
Także dzięki udziałowi w programie Odnowa wsi w którym wieś uczestniczy od 2007 roku oraz dzięki środkom funduszu sołeckiego w sołectwie udało się zrealizować szereg cennych dla mieszkańców inicjatyw. Wyremontowano przy udziale mieszkańców pomieszczenia świetlicy wiejskiej, zagospodarowano jej otoczenie, zagospodarowano teren przy kościele, podjęto szereg działań integracyjnych organizując zabawy karnawałowe, uczestnicząc w dożynkach parafialnych i wiejskich.
W 2014 roku Pan Tadeusz został nagrodzony wyróżnieniem Najpilniejszy sołtys.
Żona Anna, 3 dzieci, 6 wnuków.
